सोमवार, २५ फेब्रुवारी, २०१९

पाश

मन तुझे भावनेचे
सूर माझे भावनेचे
पण जगी आहेत , खेळ क्रूरतेचे

नाही वंचना , नाही कुचंबणा
असेच असावे स्वप्नी जीवनीं
नको  त्या आठवणी दूर्दम्यतेचे

ही आसवे उगीच नको गाळुस
नको माणसातल्या माणुसकीला जागवूस
आहेत झालेली येथे प्रेते मानवतेचे

विसरुनी जा आता त्या रम्य आठवणी
होती हिरवळ चहू भोवती तुझ्या जीवनी
नवीन चित्र तयार कर जिवंततेचे

तू सुध्दा रुसलीस वाटते माझ्या कवितांना
तुला मी दिसायला हवास फक्त पैशात खेळतांना
आता पाश उरले आहेत मला फक्त कवितेचे 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

स्पर्श तुझा पहिला

झनझनली, शिरशिरली रुह्दयात मुरली कपोल हसले अधर खुलले मनात बसले चित्त तुझे ठसले स्पर्शासह खुलले नंदनवन मनात फुलले हास्याच्या लहरी मधुन...